لیست سیاه پپ، آنها تحمل گواردیولا را ندارند
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۰۴۰۸۴
به گزارش "ورزش سه"، ژوائو کانسلو دیگر بازیکن بایرن مونیخ است و با قراردادی قرضی و بند خرید دائمی 70 میلیون پوندی به باشگاه مونیخی پیوست. کانسلو پس از جدایی از منچسترسیتی گفت که دلیل این انتقال، مشکلاتش با پپ گواردیولا نبود ولی تقریبا همه می دانند که او با مربی اسپانیایی اختلافاتی اساسی داشت. جک کاگان، خبرنگار روزنامه دیلی‌میل، می‌گوید از منابع درون باشگاه دریافته که منچسترسیتی این مدافع پرتغالی را به اخلال در روند تیم متهم کرده و خواهان جدایی او شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کانسلو اولین بازیکنی نیست که با پپ به مشکل برخورد می کند و در این فهرست با نام های بزرگی مواجه می شویم.
دکو و رونالدینیو
گواردیولا در تابستان 2008 هدایت بارسلونا را برعهده گرفت و بلافاصله نیز رونالدینیو و دکو از بارسا جدا شدند. دو بازیکن اصلی و ارزشمند بارسای فرانک رایکارد، جایی در ایده های گواردیولا نداشتند. البته رونالدینیو سال ها بعد فاش کرد که پپ با جدایی اش مخالف بود و خودش ترجیح داد راهی میلان شود ولی دکو همواره گفته است که پپ پس از قبول هدایت بارسا نسبت به او اعلام عدم نیاز کرد. دکو چند بار گفته است که پپ چیزی به فوتبال اضافه نکرده و ژوزه مورینیو بهترین مربی تاریخ فوتبال است.
ساموئل اتوئو
سامی اتوئو نیز شرایطی مشابه دکو و رونالدینیو داشت ولی به دلیل شخصیت قدرتمندش تصمیم به ماندن گرفت. او در فصل 09-2008 در 36 بازی برای بارسا 30 گل زد و یکی از ارکان قهرمانی تیم در لالیگا و لیگ قهرمانان بود ولی در نهایت در تابستان 2009 به اینتر رفت و زلاتان به جای او راهی بارسا شد. اتوئو فقط یک سال توانست پپ را تحمل کند.
زلاتان ابراهیموویچ
ستاره سوئدی رویای بازی برای بارسا را داشت ولی تنها یک سال توانست زیر نظر گواردیولا کار کند و در تابستان 2010 راهی میلان شد. زلاتان همواره گفته است که پپ رویای او برای حضوری طولانی مدت در بارسلونا را خراب کرد.
یحیی توره
هافبک ساحل عاجی در دو دوره زیر نظر پپ کار کرد. یک بار در بارسلونا که به جدایی او در سال 2010 ختم شد یک بار هم در سیتی که پس از دو فصل به جدایی توره از سیتی انجامید. توره در یکی از مصاحبه هایش اتهام سنگینی به پپ زد و گفت که او نژادپرست است. هرچند مدتی بعد او این حرف خود را پس گرفت.
کانسلو
کانسلو در سال 2019 از یوونتوس به سیتی پیوست و از همان ابتدا با پپ گواردیولا مشکل داشت. مدافع پرتغالی در یکی از مصاحبه هایش گفته بود که در شروع کار نتوانست خودش را با ایده های پپ وفق بدهد چون در یوونتوس با سبکی کاملا متفاوت بازی می کرد. ماه ها طول کشید تا کانسلو بتواند در سیتی بدرخشد. گواردیولا نیز در مورد ستاره پرتغالی اعتراف کرده بود که با یکدیگر مشکلات زیادی داشتند و در بخشی از این مشکلات هم خودش مقصر بود. پس از دو فصل درخشان اخیر، کانسلو دیگر بازیکن سیتی نیست و با وجود جدایی قرضی، از هوادران باشگاه خداحافظی کرده است.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: دکو نقل و انتقالات اروپا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۰۴۰۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آقای سعید آقاخانی، ما تحمل می‌کنیم، اما دل خودتان نسوخت؟
آفتاب‌‌نیوز :
صفحه اینستاگرامی «صبح سینما» در نقد کیفیت نازل فصول جدید «نون خ» و «زیرخاکی» نوشت: فصل بندی در تمام دنیا شیوه رایجی است. سازندگان یا در ابتدا نقشه راه یک روایت را در چند فصل آماده دارند یا با توجه به اقبال مخاطب مسیری را برای ادامه قصه باز می‌کنند. در سریال‌های کمدی نیز با توجه به اقبال مخاطب فصل‌های بعدی با اتاق فکری مجرب و گروه نویسنگدان خلاق طراحی می‌شود. اما گویا در صدا و سیما فصل بندی و ساخت ادامه یک سریال به چیز‌های دیگری بستگی دارد و در یک لیگ دیگر بازی می‌کنند. مدت‌هاست دیگر نه قصه مهم است و نه لزوم ساخت ادامه آن؛ همین که دوستان هر سال دور هم جمع شوند و یک «چیزی» به نام فصل چندم سر هم کنند کفایت می‌کند. سعید آقاخانی و پژمان جمشیدی هم هستند.
قبول که می‌شود در سریال‌های کمدی پیوستگی را فراموش کرد، اما آیا نباید یک مجموعه ۱۵ قسمتی هدف و قصه‌ای برای ساخت داشته باشد؟ تا کی باید روی موج موفقیت گذشته سوار شد؟ بعضا دیده شده دوست نویسنده تکه‌های بامزه سریال‌های پر مخاطب گذشته همچون «شب‌های برره»، «پایتخت»، «باغ مظفر» و... وصله می‌کند و یک کپی دست چندم و در مواردی درنیامده از آن را به دل قصه‌اش راه می‌دهد.
مخاطب هیچ سکوت می‌کند و گاه تحمل؛ خودتان دلتان برای چیزی که می‌سازید نمی‌سوزد؟ تا کجا می‌خواهید از اعتبار گذشته خرج کنید؟ اگر نمی‌توانید یا نمی‌شود به سراغ کار تازه بروید شاید نتیجه بهتری هم برای شما داشته باشد و هم مخاطب.
منبع: سایت برترینها
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان